Ieder ‘raceweekend’ wordt op één dag afgewerkt. Normaal gesproken is dat op zaterdag of zondag maar een enkele keer wordt er ook op een doordeweekse dag gereden. De meeste keren is het circuit van Zandvoort de gastheer maar de DNRT rijdt ook op het snelle TT-circuit van Assen, terwijl het Belgische Zolder eveneens een keer wordt aangedaan. Hoe ziet zo’n dag eruit?
Inschrijving en technische keuring
Het begint met voor dag en dauw opstaan. Als het goed is heb je je auto de avond er voor al op de trailer gezet. Mocht je niet beschikken over rollend materieel dan kun je ook met je raceauto over de openbare weg naar het circuit rijden. Die moet dan vanzelfsprekend wel een geldig kentekenbewijs met kentekenplaten hebben en uiteraard APK goedgekeurd zijn. Het is vroeg dag op het circuit waar je eerste stap is je voor de dag in schrijven en je inschrijfgeld betalen. Vervolgens komt de keuring aan bod waarbij pakweg honderd auto’s en coureurs technisch goedgekeurd moeten worden. Zijn alle veiligheidsattributen – rolkooi, brandblusser, veiligheidsgordels en kuipstoel werkend, FIA goedgekeurd, aanwezig en stormvast bevestigd? Ook de persoonlijke uitrusting van de rijder wordt aan een nauwgezette keuring onderworpen. Weliswaar hoeft die niet aan de allernieuwste eisen vande FIA te voldoen – het is immers geen DTM maar een low-budget amateur raceklasse –maar met een brandvrije overall en een pothelm uit de tijd van Stirling Moss kom je er echt niet doorheen. Veiligheid is immers het hoogste goed in de autosport! Is alles in orde dan krijg je een sticker op de auto geplakt en kun je je plekje op de paddock opzoeken.
Vrije training
Niet lang daarna moet je je gaan opstellen voor de vrije training. Een eerste verkenning van het circuit en de baanomstandigheden. Die vrije training is maar kort dus moet je zo snel mogelijk uitvogelen of je afstelling, ofwel je bandenspanning wel voldoet.
Kwalificatie
Terug in de paddock heb je maar kort de tijd om wat aan je auto te veranderen want al snel volgt de oproep om je voor de kwalificatietraining klaar te maken. Daarin heb je zo’n twintig minuten de tijd om er een scherpe tijd uit te knallen, die bepalend is voor de startopstelling van de eerste race.
Rijdersbriefing
De rijdersbriefing is voor iedere coureur verplicht. Logisch ook want daar verneem je welke eventuele veranderingen van het dagprogramma op stapel staan. En uiteraard wordt iedereen nog eens op het hart gedrukt zich in de baan netjes te gedragen. Doldrieste acties waarbij schade valt zijn per se niet toegestaan en de DNRT-organisatie houdt daar met strenge hand toezicht op. Het racen moet tenslotte gezellig blijven!
Race 1
En dan wordt het menens! De spanning loopt op, de minder geroutineerde coureurs zitten trillend in hun auto, vastbesloten om net als alle anderen precies in het startlicht te vallen. Dan wachten twaalf heftige ronden op het scherpst van de snede. Een race van pakweg 25 minuten mag dan niet lang lijken maar reken er maar op dat je na de finish bezweet en vermoeid uit je auto klimt.
Even “rust”
De toon is gezet, de ervaringen onderweg worden met elkaar gedeeld, eventuele akkevietjes worden netjes uitgesproken. Tijd voor even wat te eten en te drinken en alle aandacht aan je auto te besteden. Brandstof bijvullen en kijken of er nog voldoende olie in de motor zit. Nergens een lekkage te bespeuren? Moet de bandenspanning niet een tikje hoger of lager?
Race 2
En weer gaat het los. De startopstelling is gebaseerd op de uitslag van de eerste manche, met dien verstande dat de eerste acht in omgekeerde volgorde op de startgrid worden gezet. De snelste rijders hebben dus een berg werk voor de boeg want je voorligger laat je natuurlijk niet zomaar voorbij. Aan de finish blijkt maar al te vaak dat de snelsten uit de eerste race ook nu weer helemaal voorin zitten. Dat geeft niks maar het is wel een teken dat er voor het volgende weekend werk aan de winkel is. Besef wel dat je, om plezier op de baan te hebben, je helemaal niet voorin hoeft te finishen. Een hevig duel om plaats acht, negen of tien kan even bevredigend zijn. Als er maar strijd wordt geleverd!
Prijsuitreiking
Soms is er tijd genoeg om ook nog een derde race te rijden, wat natuurlijk alleen maar een bonus is. Als alle motoren eindelijk zwijgen is het tijd voor ontspanning met een glaasje van het een of ander. En natuurlijk worden de winnaars bekend gemaakt. Een meters hoge beker kun je vergeten maar een mooie speech van Huub Vermeulen en een klein bokaal als aandenken van de superprestaties misstaat ook niet op de schoorsteenmantel. Toch?